اسیدهای آلی کاربرد و تاثیر آنها در دستگاه گوارش تغذیه طیور
کاربرد و تاثیر اسیدهای آلی در دستگاه گوارش تغذیه طیور
یکی از معضلاتی که صنعت پرورش طیور را با مخاطره روبرو می نماید، بحث راندمان تبدیل خوراک در مزارع پرورشی می باشد. راندمان تبدیل خوراک ارتباط بسیار تنگاتنگی با سلامت دستگاه گوارش و مخصوصاً جمعیت میکروبی ساکن در مجرای گوارش دارد. دستگاه گوارش طیور یکی از مهمترین اندام های اقتصادی بدن پرنده بوده و جهت دستیابی به حداکثر تولید و بازده مناسب مصرف خوراک، نیاز است که سلامت دستگاه گوارش به ویژه روده و سلول های جذبی آن حفظ گردد.
در طی ۵۰ سال اخیر، برای بهبود عملکرد و حفظ سلامت دستگاه گوارش حیوانات اهلی از جمله طیور، از آنتیبیوتیک های معمولی و محرک رشد استفاده گردیده است، اما شواهد حاکی از آن است که استفاده از آنتیبیوتیک ها در صنعت تغذیه دام و طیور، باعث پیدایش و استقرار سویه های مقاوم به آنتیبیوتیک در دام های اهلی و انتقال این سویه ها به انسان شده، که پیدایش مقاومت آنتیبیوتیکی را در جوامع انسانی به همراه دارد. بنابراین، صنعت پرورش طیور و محققین درصدد یافتن جایگزین های مؤثری برای آنتیبیوتیک ها برآمده اند.
تحقیقات انجام شده بر روی اسیدهای الی
تحقیقات نشان می دهند که اسیدهای آلی می توانند به عنوان ابزار کارآمدی در جهت کاهش باکتری های مضر و ناخواسته دستگاه گوارش عمل کنند. دستگاه گوارش تمام گونه های حیوانی خصوصاً طیور، دارای ویژگی های دینامیکی خاص خود بوده که تنظیم آن به احتیاجات فیزیولوژیک بستگی دارد. این موقعیت دینامیکی دستگاه گوارش به عوامل متعدد و pH روده مخصوصاً در جوجه ها نسبت به دیگر گونه ها بستگی دارد.
میزان pH دستگاه گوارش به عوامل متعددی نظیر سلامت پرنده، نوع مواد مغذی و مهمتر از همه، میزان جمعیت میکروبی دستگاه گوارش بستگی داشته، به طوریکه pH با جمعیت میکروبی روده ها در تقابل می باشد. میزان pH در هر ناحیه دستگاه گوارش، عاملی است که یک جمعیت یا گونه خاصی از باکتری را در آن محل مستقر می کند و بر قابلیت هضم و ارزش جذب بسیاری از مواد مغذی تأثیر گذار است.
بسیاری از باکتری های بیماریزا در محدوده pH حدوداً ۷ یا کمی بالاتر، رشد می کنند، اما بر خلاف این موضوع، باکتری های مفید اغلب در pH اسیدی (۶/۲-۵/۸) زندگی نموده و با میکروب های بیماریزا رقابت می کنند. به همین دلیل پیشنهاد شده است که کاهش pH توسط اسیدهای آلی، جذب مواد مغذی را به دلیل کاهش باکتری های بیماریزا در این محدوده pH، بهبود می بخشد.
شواهد نشان می دهد که در pH پایین قسمت های انتهایی دستگاه گوارش، اسیدهای آلی به فرم غیر یونیزه بوده و در این شرایط، اسیدهای آلی به دلیل خاصیت چربی دوستی از غشاء سلول باکتری یا قارچ عبور خواهند نمود. پس از ورود به سیتوپلاسم باکتری، اسیدهای آلی در اثر pH بالای این ناحیه، به صورت ناگهانی و سریع یونیزه شده و pH سیتوپلاسم را به سرعت پایین می آورند که این کاهش pH، باعث اختلال در واکنش های آنزیمی و همچنین مختل شدن نظم سیستم های انتقالی (مخصوصاً مواد معدنی) در غشاء سلول باکتری می شود.
به این شیوه، اسیدهای آلی طیف وسیعی از باکتری ها را تحتالشعاع قرار می دهند و به عبارتی، این اسیدها، فعالیت آنتیبیوتیکی گسترده ای داشته و به موجب آن جمعیت های حساس به pHرا تغییر می دهند.
https://www.linkedin.com/feed/update/urn:li:activity:6698552985464700928