عنصر روی اهمیت و نقش آن در تغذیه و پرورش طیور گوشتی
عنصر روی و اهمیت آن در تغذیه طیور
در اینجا در خصوص اهمیت و نقش عنصر روی در تغذیه طیور صحبت خواهیم کرد.
عناصر معدنی کم مصرف از جایگاه بسیار ویژه ای در تغذیه طیور برخوردارند. علی رقم مصرف بسیار پایین آنها در جیره ولی نیازمندی هایشان بسیار ظریف است و این محدوده یا رنج احتیاجات بسیار حساس است وباید به خوبی در جیره نویسی رعایت شود. به این معنا که اگر کمبودهای حتی خفیف از این عناصر در جیره وجود داشته باشد می تواند پرنده را با مشکلاتی روبه رو کند.
عنصر روی یکی از عناصر بسیار مهم و استثنایی در ساختار مکمل های معدنی است که در فعالیت بیش از ۳۰۰ آنزیم در طبیعت نقش دارد. این عنصر اعمال و نقش های متعدد و متنوعی را در بدن بر عهده دارد. مشخص شده است که در تولید مثل، خون سازی و تشکیل و رشد و نمو بهینه استخوان ها دخالت موثر دارد. متابولیسم اسیدهای نوکلئیک کاملا وابسته به عنصر روی است. این عنصر با دخالت در ساختار عمل آنزیم های دی ان ای و آر ان ای پلی مراز در چرخه های سلولی و تقسیمات سلولی دخالت مستقیم دارد که این موضوع بیانگر اهمیت و نقش حیاتی عنصر روی در تقسیمات سلولی و رشد و نمو حیوان است.
عنصر روی به عنوان جزئی از ساختمان مولکول انسولین می تواند در تنظیم قند خون هم دخالت داشته باشد. همچنین این عنصر در فعالیت برخی از آنزیم های شیرابه گوارشی دخالت دارد که از جمله می توانیم به کربواکسی پپتیدازها اشاره کنیم که در مراحل پایانی هضم پروتئین ها در دستگاه گوارش دخالت دارد.
عنصر روی به طور کلی در رشد و تکامل بدن و فعالیت های تولید مثلی حیوانات به خصوص پرندگان نقش مهمی را بر عهده دارد. یکی از مهمترین وظایف این عنصر که در طیور برای ما فوق العاده حائز اهمیت است دخالت در ساختار و عمل آنزیم کربنیک آنهیدراز است که این آنزیم علاوه بر اینکه در تعدیل اسید و باز خون دخالت دارد در طیور تخمگذار اهمیت فوق العاده زیادی دارا می باشد. این آنزیم در تأمین بنیان کربناتی لازم برای تشکیل بنیان های کربنات کلسیم و در نتیجه تشکیل پوسته تخم مرغ دخالت دارد.
در فصول گرم و در شرایطی که تنش گرمایی در منطقه و فارم ها وجود دارد، اهمیت این آنزیم دو چندان خواهد بود. بنابراین کمبود این عنصر می تواند در پرندگان تخمگذار سبب ایجاد مشکلاتی شود، و کیفیت پوسته تخم مرغ را به شدت کاهش دهد.
از آنجایی که محیط های پرورشی ما اساسا دستخوش آلودگی های ویروسی و باکتری های متعددی هستند لذا توانمندی سیستم ایمنی پرندگان برای دستیابی به یک عملکرد مناسب و اقتصادی و داشتن حداقل تلفات فوق العاده حائز اهمیت است که از این بابت هم عنصر روی اهمیت زیادی دارد.
این عنصر در تقسیمات سلولی سامانه ایمنی بدن دخالت مستقیم دارد. و با دخالت در ساختار آنزیم های آنتی اکسدانی مثل سوپر اکسید دیسمیوتاز می تواند مانع از مرگ سلولی زود هنگام سلول های لمفویدی شود و به این شکل می تواند اثرات بالقوه خود را در سامانه ایمنی بدن بروز دهد.
همچنین مشخص شده که عنصر روی با دخالت در ساختار آنزیم های آنتی اکسیدانی می تواند اثرات منفی رادیکال های آزاد، طی فرایندهای التهابی را به حداقل برسد. یکی از وظایف ایمونولوژیکی مهم عنصر روی دخالتش در تکامل و تمایز لمفوسیت نوع تی است.
عنصر روی به شکل کاملا خاصی در فعالیت های هرمون های غده تیموس دخالت دارد در نتیجه می تواند تکامل و تمایز لمفوسیت های نوع تی را مستقیما تحت الشعاع قرار دهد با توجه به این که این لمفوسیت ها هم نقش های تنظیمی برعهده دارد هم نقش های اجرایی لذا سیستم ایمنی کاملا تحت تأثیر غلظت این عنصر در جیره قرار دارد و کمبودهای شدید و حتی خفیف این عنصر می تواند توانمندی سیستم ایمنی را در مقابله با اجرام خارجی کاهش دهد.
توجه به غلظت این عنصر در جیره، توجه به منبع تأمین کننده و قابلیت دسترسی عنصر روی از منایع مختلف همچنین وجود عواملی مانند فیتات، فیبر و برخی از ترکیبات به دام اندازنده عنصر روی حتما بایستی در فرمولاسیون جیره و تغذیه عنصر روی مد نظر قرار گیرد تا بتوانیم این عنصر را در کمیت های بهینه و مورد نیاز و متناسب با شرایط حاکم بر محیط و فارم پرورشی برای پرنده تأمین کنیم.
https://zarinjavdaneh.ir/عنصر-منگنز-در-ترکیب-مکمل-های-معدنی/
